Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2007

Το φως


Είναι αυτό το εκτυφλωτικό φως
που με κατατρέχει
που μπορεί και τα φέρνει όλα δυο μέτρα
από τις σκέψεις μου
Αυτό το λευκό που αδυνατώ
ν’ αντικρίσω κατάματα
και κλείνω τα μάτια σαν από ντροπή
Είναι τότε που φεύγω τρέχοντας
για να μη καούν οι πατούσες μου
να χωθώ στην προστατευτική αγκαλιά των νερών
θέ μου
με τι απλό τρόπο αποδίδεις δικαιοσύνη



Του φίλου Δημήτρη Χατζηνικόλα
τον ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη του...