Ο συριγμός

Πάλι σκέφτεσαι με τ΄ ακροδάχτυλά σου
Χλευάζεις τους μαστροπούς ποιητές
που σέρνονται τις νύχτες στα κατώφλια
Η τιμωρία σου θα είναι το Μαύρο Δωμάτιο
Με την υγρών κρυστάλλων οθόνη
Μη χαίρεσαι…
Θα τη βάλουμε για να μπορεί να κλαίει μαζί σου

Προσοχή! Είπα πριονίζεις και όχι ιονίζεις

Υδράργυρος στον ακουστικό πόρο;
Μα αυτό είναι θαυμάσιο
Και βδέλλα στον νωτιαίο μυελό…
Πριονίζεις την έρπουσα διαταραγμένη σου λίμπιντο
Νωρίς το θυμήθηκες αγαπητέ
Είπα πριονίζεις και όχι ιονίζεις
Σύνελθε.
Ακόμα χαίρεσαι με τη χαρά; (σύστιχο το λέγαμε αυτό)
Και πόσα μονοπάτια ακόμα με ποιήματα…
Ας σε έχει καλά ο Όσιρις στο Μαύρο Δωμάτιο
Εγώ περιμένω τον συριγμό των τεθνεώντων